مطابق این سند فرهنگستان تصویب می‌کند که به جای "کردستان" "اردلان" و به جای "سنندج" "نام قدیمی آن سنه" نامیده شود و مصوبه را طبق ضوابط به دربار می‌فرستد. نامهای جدید موافقت دربار را کسب نمی‌کند و تغییری انجام نمی‌شود.
اسناد نشانگر آن است که آتش تغییر نامهای جغرافیایی گاهی دامن لغات کوردی، لری و گیلکی و... را هم گرفته است ولی تغییرات بسیار نادر بوده است. مهمترین سیاست فرهنگستان در این دوره زدودن نامهای تورکی و عربی از پهنه جغرافیایی ایران بوده است.
@Turkkitabxanasi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر